Hospis ve Palyatif

Palliative Care

Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) bu kavramı ilk olarak 1989 yılında tanımlamıştır. 2002’de yapılan tanım ise şu şekildedir:

“Palyatif bakım (Rahatlatıcı Bakım Süreci),  yaşamı tehdit eden hastalıklardan kaynaklanan problemler ile karşılaşan hastaların ve hasta yakınlarının yaşam kalitesini, başta ağrı olmak üzere tüm fiziksel, psikososyal ve ruhsal problemlerin erken tespit edilerek ve etkili değerlendirmeler yapılarak önlenmesi veya giderilmesi yolları ile arttıran bir yaklaşımdır.”

Palyatif Bakım:

  • Ölümü doğal bir süreç olarak kabul eder ve yaşama değer verir.
  • Kaçınılmaz olan ölümü hızlandırmaya veya geciktirmeye çalışmaz.
  • Hastalara beden, akıl ve ruh bütünlükleri içinde tam bir birey olarak yaklaşır.
  • Her bir hasta için mümkün olan en iyi yaşam kalitesini sağlamaya çalışır.
  • Hasta yakınlarını bakım ünitesinin parçası olarak görür.
  • Kısmen veya tamamen iyileşme umuduyla tedavi görmeye devam eden hastalara sunulabilir. Bu hastalar için öngörülen tüm teşhis işlemleri ve tedavi yapılır.
  • Ömürlerini uzatacak ya da hastalıklarını iyileştirecek tedaviyi sürdürmek istemeyen hastalar ile hastalıklarına karşı sunulabilecek herhangi bir tedavi bulunmayan hastalara, yani her iki halde de ölmesi beklenen insanlara da sunulabilir. Yukarıda belirtildiği gibi, bu bakım biçiminde hastanın rahat ettirilmesi için yapılması zorunlu olanlar dışında, tedavi veya teşhise yönelik herhangi bir test yapılmaz. Çünkü bu aşamada, yapılacak test ve işlemler hiçbir fayda sağlamaz.